اخبار طلوع باند

گروه تولـیدی طــلوع ، حــامی بـاشـگـاه فـرهـنگی ورزشـی نــیکـان

قوانین و نحوه کسب درآمد در باشگاه‌های ورزشی

براساس قوانین کلی فدراسیون‌ها، کنفدراسیون‌ها، انجمن‌ها، سازمان‌ها و وزارت خانه‌های ورزشی، راه‌های کسب درآمد یک باشگاه ورزشی می‌بایست در چارچوب ورزش و مسائل فرهنگی پیگیری شوند. این روش‌های تجاری به غیر از اینکه نباید قوانین کشورها و مناطق را زیر پا گذارند، همچنین نباید از محدوده فرهنگ و ورزش نیز خارج شوند. البته باشگاه‌هائی که به شرکت‌های سهامی تبدیل شده‌اند و یا به بازار بورس کشورشان یا بازار بورس بین‌المللی راه پیدا کرده‌اند، در چارچوب فعالیت خود می‌توانند تجارت‌هائی دیگری نیز انجام دهند. شرکت Vodafone حامی تیم منچستریونایتد و جذف حامی و اسپانسر یکی از متداول‌ترین راه‌های کسب درآمد و پوشش‌دهی هزینه‌ها توسط باشگاه یا کلوب‌های ورزشی، کسب حامی و اسپانسرهای مالی می‌باشد. باشگاه‌ها با جذب حامی مالی، موقعیت‌های تبلیغاتی به‌وجود آمده توسط خود را به به شرکت‌ها و تاجران بزرگ ارائه می‌دهند تا در عوض منبعی برای پوشش هزینه‌های خود فراهم سازند. یک باشگاه ورزشی می‌تواند به تعداد دلخواه حامی و اسپانسر جذب کند؛ اما معمولاً باشگاه‌ها یک حامی اصلی و چند حامی جزء دارند. برای مثال باشگاه بایرن‌مونیخ آلمان دارای یک حامی اصلی (شرکت مخابرات آلمان Deutsche Telekom)، دو حامی به اصطلاح تجهیزاتی (شرکت آدیداس) و ۱۷ حامی دیگر (شامل شرکت‌های Allianz، آودی، کوکاکولا، لوفت هانزا، زیمنس و...) می‌باشد.حامیان مالی معمولاً هزینه‌های اصلی و تجهیزاتی باشگاه‌ها را به‌عهده می‌گیرند. البته روش معامله حامی و باشگاه می‌تواند بسیار متفاوت و توافقی باشد که در کشورهای پیشرفته و صاحب فوتبال قوانینی برای این نوع معاملات وجود دارد. برخی از حامیان برای مثال متعهد می‌گردند که استادیومی را برای باشگاه فراهم سازند. برخی دیگر با ارائه مبلغی بالا برای مدتی مشخص، به باشگاه از نظر مالی کمک می‌کنند. برخی دیگر نیز تجهیزات و امکانات ورزشی و رفاهی را به باشگاه ارائه می‌دهند. که البته همانطور که اشاره شد روش معامله می‌تواند کاملاً توافقی باشد. در ایران در سال‌های اخیر و پس از حرفه‌ای شدن لیگ‌ها و تورنمنت‌ها ملی، خوشبختانه کمی جدی‌تر به این مسئله توجه شد. امروزه اکثر باشگاه‌های حرفه‌ای و قوی در کشور ـ گرچه با وجود مشکلات ـ دارای حامیان مالی هستند. شرکت‌ها، تجار و صنایع بزرگ نیز به این تفهیم رسیده‌اند که با سرمایه‌گذاری در بخش ورزش می‌توانند هم به ورزش و سلامت کشور کمک کنند و هم از موقعیت‌های تجاری به‌وجود آمده بهره گیرند. فروش بلیت و مجوز پخش رسانه‌ای یکی دیگر از منابع کسب درآمد توسط تیم‌ها و باشگاه‌های ورزشی، فروش بلیت دیدارها است. این روش یکی از کلاسیک‌ترین روش‌ها است که البته نسبت به روش‌های دیگر ممکن است سودی آن چنانی نداشته باشد.معمولاً با وجود حامی مالی، باشگاه‌های بدون آنکه مبلغی پرداخت کنند، دارای استادیوم می‌شوند. درآمد حاصل از فروش بلیت بسته به نوع شراکت باشگاه و حامی، بین تیم‌ها و حامیان تقسیم می‌شود.روشی دیگر از نحوه کسب درآمد، فروش مجوز پخش دیدار به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم به شبکه‌ها و تلویزیون‌ها است. از آنجائی که دیگر بازی‌های رقابت‌های مهم مثل بازی‌های لیگ‌های کشورهای صاحب فوتبال و پیشرفته بر روی شبکه و تلویزیون‌های رایگان پخش نمی‌شود، تلویزیون یا شبکه‌ای که قصد پخش این دیدارها را دارد می‌بایست به باشگاه‌ها و سازمان‌های وابسته مبلغی را پرداخت کند. در ایران شاید یکی از مهترین کسب درآمد همین فروش بلیت‌ها باشد. امتیاز پخش دیدارها نیز در انحصار صدا و سیما است که البته به نظر نمی‌رسد که بابت این موضوع به باشگاه‌ها به‌طور مستقیم مبلغی پرداخت کند. یکی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای بایرن‌مونیخ و فروش محصولات به هواداران این روش امروزه برای باشگاه‌های بزرگ به یکی از بهترین روش‌ها تبدیل شده است. برای مثال فروش پیراهن‌های ورزشی باشگاه‌ها به طرفداران و یا فروش وسایل مصرفی و ورزشی که با علامت و طراحی آن باشگاه همراه است. مثلاً باشگاه بایرن‌مونیخ دارای فروشگاه‌های زنجیره‌ای در کشور آلمان است که لوازم مصرفی، ورزشی و... (پیراهن، لباس‌های ورزشی، کیف، ساعت، جامدادی و...) که انحصاراً برای طرفداران بایرن تولید می‌شود را به فروش می‌رساند. بسته به نوع تولیدکننده محصول، آن محصول قیمت‌گذاری می‌شود. برای مثال یک پیراهن بایرن که در فصل جاری توسط تیم استفاده می‌شود، چیزی حدود ۷۰ هزار تومان قیمت دارد. این موضوع به دو دلیل است: یکی اینکه این پیراهن آدیداس است و دیگر اینکه با خرید این پیراهن هوادار به باشگاهش کمک می‌کند.در ایران این موضوع تا به حال خیلی جدی گرفته نشده است. شاید یکی از دلایل این مسئله نبود قوانین پیرامون انحصار و تولیدکنندگان خوب محصولات و تجهیزات ورزشی است. برای مثال پیراهن‌های ۲ تیم محبوب ایران یعنی پرسپولیس و استقلال را شاید چندین تولیدکننده پوشاک با کیفیت‌های نه چندان خوب برای فروش به هواداران تولید و به عرضه برسانند. شاید خود این ۲ باشگاه نیز نتوانند از روش قانونی با تولید و فروش این محصولات مبارزه کنند در حالی که از فروش این محصولات آنها هیچ بهره‌ای نمی‌برند. راه‌اندازی مدارس و آموزشگاه‌ها باشگاه‌های بزرگ و دارای هوادار زیاد معمولاً دارای مدارس و آموزشگاه‌های ورزشی هستند. معمولاً هزینه‌های ورود به این مدارس و آموزشگاه‌ها زیاد است. البته این موضوع به‌نام و اعتبار باشگاه نیز بستگی دارد..